Grypa ptaków to zakaźna choroba wirusowa, na którą podatne są wszystkie gatunki drobiu i wiele gatunków ptaków dzikich. Wirus ten może wywoływać zachorowania i bardzo wysoką śmiertelność u ptactwa domowego. Wektorem wirusa grypy są ptaki dzikie, przede wszystkim gatunki związane ze środowiskiem wodnym, czyli kaczki, gęsi i łabędzie.

Grypa ptaków jest chorobą o bardzo dużym znaczeniu ekonomicznym. Państwo, w którym pojawi się choćby jedno ognisko wysoce zjadliwej grypy ptaków traci możliwość eksportu drobiu i produktów pochodzenia drobiowego co najmniej z regionu, w którym choroba się pojawiła, jak również – w zależności od treści umów bilateralnych – z obszaru całego państwa, co generuje wymierne straty finansowe.

Hodowco – szczególnie w okresie wzmożonej migracji ptaków zwróć uwagę na zasady bioasekuracji. Przestrzegając tych zasad istotnie zmniejszasz ryzyko wystąpienia wysoce zjadliwej grypy ptaków w twoim gospodarstwie. W ten sposób możesz uniknąć potencjalnych strat ekonomicznych związanych z występowaniem tej choroby w wymiarze lokalnym i  globalnym.

Bioasekuracja

Bioasekuracja to skuteczna metoda minimalizowania ryzyka przeniesienia choroby na teren gospodarstw.

W ramach zapobiegania wystąpieniu wysoce zjadliwej grypy ptaków wszyscy posiadacze drobiu powinni przestrzegać wymagań bioasekuracyjnych określonych w  rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie zarządzenia środków związanych z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków (Dz. U. poz. 722). 

Podstawowe zasady bioasekuracji stanowią, że:

1. Nie należy:
   1. poić drobiu oraz ptaków utrzymywanych przez człowieka wodą ze zbiorników, do których mają dostęp ptaki dzikie;
   2. wwozić na teren gospodarstwa, w którym jest utrzymywany drób, zwłok dzikich ptaków lub tusz ptaków łownych.
2. Należy:
   1. utrzymywać drób w sposób ograniczający jego kontakt z dzikimi ptakami;
   2. uniemożliwić dostęp drobiu do zbiorników wodnych, do których mają dostęp dzikie ptaki;
   3. przechowywać i odpowiednio zabezpieczyć paszę dla drobiu tak, aby nie miały do niej dostępu dzikie ptaki;
   4. wyłożyć maty dezynfekcyjne przed wejściami i wyjściami z budynków inwentarskich, w których jest utrzymywany drób, w liczbie zapewniającej zabezpieczenie wejść i wyjść z tych budynków - w przypadku ferm, w których drób jest utrzymywany w systemie bezwybiegowym;
   5. zgłaszać do powiatowego lekarza weterynarii miejsca, w których utrzymywany jest drób lub inne ptaki;
   6. przestrzegać zasad higieny tj. myć i odkażać ręce oraz stosować odzież ochronną oraz obuwie ochronne przy wchodzeniu do budynków inwentarskich;
   7. czyścić i odkażać narzędzia i sprzęt używany do obsługi zwierząt.